ایام نحس

بسم الله الرحمن الرحیم

{فَأَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیحًا صَرْصَرًا فِی أَیَّامٍ نَحِسَاتٍ لِنُذِیقَهُمْ عَذَابَ الْخِزْیِ فِی الْحَیَاهِ الدُّنْیَا ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَهِ أَخْزَىٰ ۖ وَهُمْ لَا یُنْصَرُونَ} [۱]

پس تند بادی سرد و سخت در روزهای شوم (خشکسالی و پر غبار ) بر آنان فرستادیم تا در زندگی دنیوی عذاب رسوایی را به آنان بچشانیم و قطعاً عذاب آخرت رسوا کننده تر است و آنان یاری نمی شوند [۲]

ایام نحسات به معنای روزهای نحس و شوم است اما این سخن به معنای تایید سخن منجمان در تقسیم ایام به نحس و سعد نیست ، سعد و نحس ایام مرتبط با اعمالی است که در آن رخ داده است [۳]

شهید مطهری گوید : از مجموع روایاتی که از اهل بیت اطهار علیهم السلام رسیده است این مطلب استنباط می شود که این امور (سعد و نحس ایام و تعطیل کردن کارها در روزهای نحس ) یا اساساً اثر ندارد و یا اگر هم اثر دارد توکل به خداوند اثر این ها را از بین می برد بنابراین یک مسلمان در عمل به این امور اعتنا نمی کند اگر می خواهد به مسافرت برود صدقه بدهند به خدا توکل کند به اولیای خدا توسل بجوید و به هیچ یک از این امور اعتنا نکند از همه بالاتر این است که شما ببینید در تاریخ پیامبر صلی الله علیه و آله و ائمه اطهار علیهم السلام آیا یک دفعه هم اتفاق افتاده که خود آنها به این مسائل عمل کنند ؟ و لذا نباید فکر را با این موهومات خسته کرد [۴] [۵]

[۱] سوره مبارکه فصلت آیه ۱۶

[۲] ترجمه قرآن کریم ، آیت الله دیباجی اصفهانی مدظله العالی

[۳] فرقان ج ۲۶ ص ۵۰

[۴] مجموعه آثار ج ۱۶ ص ۷۳

[۵] تفسیر بُشری ، آیت الله دیباجی اصفهانی مدظله العالی

بازدیدها: ۱۱