فراموش کردن یاد خدای متعال

بسم الله الرحمن الرحیم

{وَمَنْ یَعْشُ عَنْ ذِکْرِ الرَّحْمَٰنِ نُقَیِّضْ لَهُ شَیْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِینٌ}[۱]

و هر که از یاد خدای رحمان روی گرداند شیطانی را بر او می گماریم که همنشین او باشد {او را به خود وا می گذاریم } [۲]

این آیه به سرانجام کسانی که خود را به کوری زده و رحمت و عنایت خدای متعال را نادیده می گیرند اشاره نموده می فرماید : کسی که از یاد خدای متعال خود را به کوری بزند ما شیطانی بر او می گذاریم تا همدمش گردد البته همدمی با شیطان نتیجه نادیده گرفتن هدایت های الهی و به کوری زدن خود ایشان است زیرا روشن است که غیر از حق و باطل چیزی وجود ندارد کسی که حق را بداند اما آن را نادیده بگیرد روشن است که ناخاسته به سمت باطل می غلطد و حد وسطی بین حق و باطل وجود ندارد پس عبارت { نُقَیِّضْ لَهُ} به معنای این نیست که خدای متعال آنها را در دام شیطان گرفتار نماید بلکه این گرفتاری نتیجه رفتار نابخردانه خود آنهاست و خدای متعال از روی جبر کسی را وادار به این کار ننموده است . [۳]

[۱] سوره مبارکه زخرف ایه ۳۶

[۲] ترجمه قرآن کریم ، آیت الله دیباجی اصفهانی مدظله العالی

[۳] تفسیر بُشری ، آیت الله دیباجی اصفهانی مدظله العالی

بازدیدها: ۷