بسم الله الرحمن الرحیم
حضرت آیت الله دیباجی اصفهانی
سلام علیکم
در چه مواقعی وظیفه انسان فقط قضای روزه گرفتن است؟
پاسخ معظم له:
بإسمه تعالی
بعدالتحیه و السلام
بعضی از مواردی که فقط قضای روزه واجب است و کفاره ندارد:
۱٫ روزه‌دار، در روز ماه مبارک عمداً قی کند.
۲٫ عملی که روزه را باطل می‌کند انجام ندهد ولی نیت روزه نکند یا از روی ریا روزه بگیرد یا قصد کند که روزه نباشد.
۳٫ در ماه رمضان غسل جنابت را فراموش کند و در حال جنابت یک یا چند روز روزه بگیرد.
۴٫ بدون اینکه تحقیق کند صبح شده یا نه، کاری که روزه را باطل می‌کند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده است.
۵٫ کسی بگوید صبح نشده و انسان به گفته او کاری که روزه را باطل می‌کند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده است.
۶٫ کسی بگوید صبح شده و انسان به گفته او یقین نکند یا خیال کند شوخی می‌کند.
۷٫ به گفته عادل بلکه موثق افطار کند بعد معلوم شود مغرب نبوده است.
۸٫ در هوای صاف به واسطه تاریکی یقین کند که مغرب شده و افطار کند، بعد معلوم شود مغرب نبوده است.
۹٫ برای خنک شدن یا بی‌جهت آب در دهن برگرداند و بی‌اختیار فرو رود.
۱۰٫ روزه‌دار خیال می‌کرده روزه برایش ضرر ندارد و ضرر داشته است.
۱۱٫ بعد از ظهر از خواب شبانه بیدار شده و نیت روزه کرده و روزه گرفته باشد.
۱۲٫ برای نجات غریق زیر آب رفته باشد.
۱۳٫ مسافری که وظیفه‌اش خوردن روزه است بعد از ماه مبارک باید قضای روزه را بگیرد و همچنین مریض که وظیفه‌اش خوردن روزه بوده.
۱۴٫ خانمی که در ماه مبارک به جهت عادت ماهیانه یا نفاس نتوانسته روزه بگیرد.
والله العالم
بازدیدها: ۸
