بسم الله الرحمن الرحیم
حضرت آیت الله دیباجی اصفهانی
سلام علیکم
در مورد غیبت کردن از دیگران شنیدهایم که در مواقعی هرچند غیبت است ولی اشکال ندارد در حقیقت غیبت جایز میشود آیا حضرتعالی این نظریه را قبول دارید؟
پاسخ معظم له:
بإسمه تعالی
بعدالتحیه و السلام
به طور کلی در هر جایی که مصلحتِ افشایِ عیب پنهانیِ شخص از نظر شرع، بیش از مفسده آن باشد، غیبت جایز است (مکاسب شش جلدی طبع ۱۴۳۷ ق، ج۱، ص۳۴۲) بعضی از این موارد عبارتند از:
۱٫ در مقام مشورت، مثلاً کسی میخواهد با دیگری معامله یا ازدواج کند؛ در این صورت، تا جایی که در کار مورد نظر دخالت داشته باشد میتواند عیوب پنهانی آن شخص را بازگو نماید و مشورت کننده را راهنمایی کند؛
۲٫ جهت دفع بدعتِ شخصِ بدعتگزار و برای جلوگیری از انحراف مردم؛
۳٫ باخبر کردن مسلمان از خطر یا ضرری که در انتظار اوست؛
۴٫ دادخواهی و رفع ظلم نزد کسی که بتواند به مظلوم کمک کند؛
۵٫ افراد متجاهر به فسق؛ (در خصوص گناهانی که آشکارا مرتکب میشوند)
۶٫ ارشاد مومن وقتی که بدون اطلاع، با فاسقی همنشینی میکند؛
۷٫ اظهار کردن عیوب پنهانی مریض برای دکتر در صورتی که در معالجه مریض و بهبود او دخالت داشته باشد.
والله العالم
بازدیدها: ۴
