بسم الله الرحمن الرحیم
{أَیَّامًا مَعْدُودَاتٍ ۚ فَمَنْ کَانَ مِنْکُمْ مَرِیضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ فَعِدَّهٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ ۚ وَعَلَى الَّذِینَ یُطِیقُونَهُ فِدْیَهٌ طَعَامُ مِسْکِینٍ ۖ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْرًا فَهُوَ خَیْرٌ لَهُ ۚ وَأَنْ تَصُومُوا خَیْرٌ لَکُمْ ۖ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ}[۱] چند روز معدود (باید روزه بگیرید ) پس هر کس از شما مریض یا در سفر باشد ، به همان تعداد از روزهای دیگر (روزه بگیرد) و بر کسانی که روزه برای آنها طاقت فرساست (مانند بیماران و پیران ) کفاره ای (به اندازه ) خوراک بینوایی است و هر که بیشتر نیکی کند (بیش از مقدار واجب اطعام کند) برای او بهتر است و روزه گرفتن برای شما بهتر است اگر بدانید . [۲]
این آیه شریفه پس از بیان تشریع روزه خاطرنشان می سازد که این روزه داری در روزهای معدود و معینی است . آنگاه به دو حکم فقهی روزه اشاره می کند ؛ نخست اینکه اگر کسی مریض باشد و یا در سفر باشد ، روزه نمی گیرد و به جای آن پس از بهبودی از بیماری ویا مراجعت از سفر در فرصت دیگری روزه خود را قضاء می کند ، حکم دوم اینکه کسانی که روزه گرفتن به اندازه تمام طاقت و توان آنهاست ؛ یعنی اگر روزه بگیرند دچار مشقت سختی می شوند ؛ مانند پیران و زنان باردار ، باید روزه خود را بخورند ولی در مقابل آن «فدیه» بدهند . میزان فدیه ای را که باید بدهند در این آیه به اندازه غذای یک فقیر در مقابل یک روز ، مشخص شده است . در آخر می فرماید : اگر کسی با میل و اراده خود چنین مشقتی را تحمل کرد ، برای او بهتر و سزاوارتر است و لذا چنین کسی مخیّر است که روزه بگیرد و یا افطار کند و فدیه بدهد. [۳]
[۱] سوره مبارکه بقره آیه ۱۸۴٫
[۲] ترجمه قرآن کریم ، آیت الله دیباجی اصفهانی «مدظله العالی »
[۳] تفسیربُشری ، آیت الله دیباجی اصفهانی «مد ظله العالی »
بازدیدها: ۳
