بسمه تعالی
حضرت آیت الله دیباجی اصفهانی
باسلام و احترام
از جمله مسائل شرعی مساله نگه داشتن عدّه می باشد ولی با توجه به پیشرفت علم در عصر حاضر که به راحتی می شود بارداری و یا عدم بارداری را تشخیص داد واقعا چه الزامی برای عده می باشد؟ از راهنمائی و پاسخ حضرتعالی بسیار ممنونیم
پاسخ معظم له
بسمه تعالی
بعد التحیه والسلام
خداوند در قرآن مجید میفرماید: «وَالْمُطَلَّقَاتُ یَتَرَبَّصْنَ بِأَنْفُسِهِنَّ ثَلَاثَهَ قُرُوءٍ ۚ»[۱] زنهائی که طلاق داده شدند باید سه پاکی(سه حیض) عدّه نگه دارند و در آیه دیگری میفرماید: «وَالَّذِینَ یُتَوَفَّوْنَ مِنْکُمْ وَیَذَرُونَ أَزْوَاجًا یَتَرَبَّصْنَ بِأَنْفُسِهِنَّ أَرْبَعَهَ أَشْهُرٍ وَعَشْرًا ۖ»[۲] زنانی که شوهرشان از دنیا رفته اند چهار ماه و ده روز (یا چهار ماه ده شب) عدّه نگه دارند.
ما باید قوانین الهی را تعبداً قبول کنیم گرچه علّت یا حکمت آنرا نمی دانیم؛ نگه داشتن عدّه برای خانم مطلقه (خانمی که طلاق داده شده) یک دستور الهی است و این عدّه (سه پاکی یا سه حیض) فقط بخاطر احتمال بارداری نیست این احتمال، حکمت است نه علّت و از اینجهت اگر شوهر سالیان متمادی مثلا در مسافرت بوده و آمیزش حاصل نشده و همسرش را طلاق داد باید آن همسر عدّه نگه دارد و همچنین اگر شوهر زندانی بود یا عقیم شده و قدرت آمیزش را از دست داده اگر همسرش را طلاق داد و این همسر به سن یائسگی نرسیده باید عدّه نگه دارد؛ با اینکه احتمال انعقاد نطفه و احتمال بارداری وجود ندارد؛ مانند غسل جمعه که حکمت آن نظافت و پاکیزگی است ولکن اگر بدن انسان پاکیزه هم باشد استحباب غُسل جمعه از بین نمیرود و برای شخص نظیف و پاکیزه هم غسل جمعه مستحب است.
مرحوم صاحب وسائل الشیعه این روایت را از مرحوم صدوق (رضوان الله تعالی علیهما ) نقل میکند که برخی از انصار مدینه دامدار بودند و روزهای جمعه که برای نماز جمعه به مسجد میامدند مردم از بوی ناپسند بدنشان اذیت می شدند ، از اینجهت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به آنها دستور غسل جمعه را داد و فرمود غسل کنید؛«فَتَأَذَّى النَّاسُ بِأَرْوَاحِ آبَاطِهِمْ وَ أَجْسَادِهِمْ فَأَمَرَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وسلم بِالْغُسْلِ فَجَرَتْ بِذَلِکَ السُّنَّهُ».[۳]
معلوم است که غسل جمعه مخصوص انصار دامدار نیست بلکه برای افرادی هم که نظیف و پاکیزه هستند این غسل مستحب است . والله العالم
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
سید محمد تقی دیباجی اصفهانی
[۱] سوره مبارکه بقره آیه ۲۲۸
[۲] سوره مبارکه بقره آیه ۲۳۴
[۳] وسائل الشیعه، ج۳، ص۳۱۵
بازدیدها: ۳