بسمه تعالی
حضرت آیت الله العظمی دیباجی اصفهانی
سلام علیکم
اینجانب در حال تحصیل در مقطع متوسطه هستم و خیلی دوست دارم در حوزه علمیه مشغول شوم ولی پدرم مخالف هست و می گوید به دانشگاه بروم بهتر است ؛ هر کاری می کنم ایشان راضی نمی شود با این حال من می توانم بدون رضایت پدرم به حوزه علمیه بروم و درس بخوانم ؟
پاسخ معظم له
بسمه تعالی
بعد التحیه والسلام
یاد گرفتن علم فقه (فروع دین با استدلال و براهین) در حدّ اجتهاد برای پاسداری از احکام الهیه؛ بطوریکه پاسخگوی نیازهای مسلمانان داخل و خارج کشور باشد واجب کفائی است؛ و در حدّ آگاهی از احکام و مسائل دینی؛ واجب مقدمی و طریقی است.
نقل شده که مرحوم مقدس اردبیلی رضوان الله تعالی علیه تعلّم فقه را واجب نفس میدانسته [۱] و مرحوم شیخ انصاری رضوان الله تعالی علیه فرموده : کسی که مسائل شک و سهو نماز را یاد نگیرد و آنها را نیاموزد، فاسق است [۲].
در هر صورت، در انجام واجب الهی – رضایت پدر و مادر شرط نیست؛ لکن جلب رضایت آنها اثر وضعی دارد و در توفیق انسان بسیار موثر است و سزاوار است پدرها و مادرها، مانع پیشرفت فرزندشان نشوند و آنانرا به فراگیری و تعلّم احکام دینی، تشویق نمایند.
امام امیرالمؤمنین سلام الله علیه میفرماید: «و حَقُّ الوَلَدِ عَلَى الوالِدِ أن یُحَسِّنَ اِسمَهُ وَ یُحَسِّنَ اَدَبَه، و یُعَلِّمَهُ القُرآنَ»[۳] حق فرزند بر پدر آن است که نام نیک برای فرزندش انتخاب کند و او را به آداب حسنه مؤدّب گرداند و قرآن را به او بیاموزد؛ تعلیم قرآن به معنی وسیع همان احکام الهیه و مسائل دین است. والله العالم
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
سید محمد تقی دیباجی اصفهانی
[۱] التنقیح، شرح العروه، ح ۱ ص ۲۴۸ و ۲۵۲
[۲] همان
[۳] نهج البلاغه ص ۲۲۳ حکمت ۲۹۹
بازدیدها: ۲
