بسم الله الرحمن الرحیم
عن الامام الصادق علیه السلام: اذا مات المؤمن الفقیه، ثلم فی الاسلام ثلمه لایسدها شیء[۱]
خبر جانسوز ارتحال عالم ربانی و فقیه صمدانی، حضرت آیت الله حاج سید محمد موسوی درچه‌ای رضوان الله علیه، موجب تأسف و تأثر گردید.
عالمی کم نظیر و فقیهی وارسته و دانشمندی شایسته و خلیق و متواضع که با سلاح علم و عمل و اخلاق و تقوی، عمری در ترویج احکام الهی در محراب و منبر و تدریس فقه و اصول و تفسیر قرآن سپری نمود و به حق می‌توان گفت آن فقیه راحل، از مصادیق بارز «الفقاء امناء الرسل»[۲]و «الفقهاء حصون الاسلام»[۳]بود و صفاتی را که امام عسکری سلام الله علیه درباره مرجع تقلید بیان نموده ( فَأمّا مَن کانَ مِن الفُقَهاءِ صائنا لنفسِهِ حافِظا لِدینِهِ مُخالِفا على هَواهُ مُطِیعا لأمرِ مَولاهُ)[۴]در او وجود داشت.
وی سالیان زیادی در شهر مقدس قم به تعلم و تعلیم مشغول بود و از اساتید سطح عالی و مراجع تقلید استفاده نمود و سپس به اصفهان هجرت کرد و در مدرسه صدر اصفهان و مدرسه حضرت آیت الله مشکاه رضوان الله علیه در خمینی شهر به تدریس مشغول شد و شاگردانی را تربیت نمود.
اینجانب این ضایعه اسفناک را به حضرت بقیه الله الاعظم صلوات الله علیه و حوزه‌های علمیه اصفهان و خمینی شهر و روحانیت معظم و عموم مردم استان و بیت آن مرحوم و بیت آیت الله مشکاه و همسر مکرمه و بستگان نسبی و سببی و فرزندان فاضل و دانشمندش تسلیت عرض نموده و از خداوند منان می‌خواهم که او را با اجداد طیبین و طاهرینش پیامبر اکرم و ائمه معصومین سلام الله علیهم اجمعین محشور و به بازماندگان صبر جمیل و اجر جزیل عطا فرماید.
یاد و نام او گرامی باد؛ عاش سعیدا و مات سعیدا.
سید محمد تقی دیباجی
قم المقدسه
۱۳ ربیع الثانی ۱۴۴۵
[۲]. اصول کافی: ج۱، ص۴۶٫
[۳]. اصول کافی:ج۱، ص۳۸٫
[۴]. الوسائل، ج۱۸، ص۹۵
بازدیدها: ۹
